Didactische structuren bij Meervoudige Intelligentie

Een concept dat er vanuit gaat dat er niet één maar meerdere intelligenties bestaan. Elk mens heeft een ‘mentale vingerafdruk’: een persoonlijk profiel van sterker en minder sterk ontwikkelde intelligenties. Die zijn voor gemiddeld 45% door aanleg bepaald en voor gemiddeld 55% sterk ontwikkelbaar. Om alle leerlingen te bereiken en om de verschillende vormen van intelligentie te ontwikkelen, moeten we op uiteenlopende manieren lesgeven. MI & Gardner
Het onderzoekswerk en de theorie van Prof. Dr. Howard Gardnet geeft ons een denkkader waarmee we meer greep krijgen op het ontwikkelingspotentieel van kinderen. Hij onderkent dat er grote verschillen tussen leerlingen zijn: ze zijn niet alleen maar knapper of dommer, niet meer of minder intelligent. Er is niet zoiets als één intelligentie! Op basis van uitvoerig onderzoek en acht strenge criteria komt hij tot acht intelligenties die zich – hoewel in sterke samenhang – zelfstandig ontwikkelen. Een mens is in ieder van die intelligenties meer of minder sterk. En dat geldt ook voor de diverse aspecten binnen ieder van de acht intelligenties. De acht intelligenties geven in feite een indeling, een ordening voor het ontwikkelingspotentieel van elke leerling.

De kunst van het onderwijzen bestaat onder andere uit:

• zoveel mogelijk leerlingen toegang geven tot zoveel mogelijk leerstof,
• waarbij al hun talenten benut worden en verder ontwikkeld,
• op een manier waardoor zelfvertrouwen en een realistisch zelfbeeld ontstaan.

Dat kan door uit te gaan van hun talenten, kracht, competenties en sterk ontwikkelde intelligenties.

De Structurele Aanpak van MI in het onderwijs is een werkwijze waarbij:

• het onderwijs aansluit bij de sterke intelligenties van elke leerling,
• alle intelligenties verder ontwikkeld worden en
• speciale aandacht besteed wordt aan respecteren en waarderen van de onderlinge verschillen.

In mijn andere artikelen staan de verschillende didactische structuren compleet uitgewerkt.